HONEYMOONERS

Wauw! Wat was Mexico geweldig. Van tevoren had ik niet gedacht dat het zo mooi en leuk zou zijn. Het was de moeite waard en zeker voor iedereen aan te raden.

"Woensdag 29 augustus vertrekken we naar Mexico. Na een lange rit van 9.40 uur vliegen naar Atlanta, daar 4 uur lang wachten, 2.10 uur vliegen van Atlanta naar Cancun en een uur met de bus rijden komen we eindelijk aan in Playa del Carmen. Het liefst duiken we meteen ons bed in, maar natuurlijk gaan we eerst nog een beetje de buurt verkennen. Het is dan 22.15 Mexicaanse tijd, in Nederland 14.15.

Ons hotel grenst precies aan fifth avenue, een drukke straat met allemaal gezellige restaurantjes en kleurrijke winkeltjes. Wat meteen opvalt zijn de Mexicaanse kleden die je bijna in elke winkel ziet liggen. Om de haverklap vraagt er iemand: "Want information?" of "Come look in my store", maar vooral: "Are you honeymooners?". Blijkbaar gaan veel mensen voor hun huwelijksreis naar Mexico. Na een tijdje valt het inderdaad op dat er bijna alleen maar stelletjes zijn. De eerste drie dagen komen we heerlijk bij van onze reis op het witte zandstrand. Het water is zo blauw als ik het me had voorgesteld. De temperatuur van het water is perfect. Precies goed om even lekker af te koelen. 

De vierde dag is het dan zover, we gaan met walvishaaien zwemmen. In de ochtend gieren de zenuwen door me lijf. Ik vraag me af of ik dit wel durf. Gelukkig stelt onze reisgids mij op mijn gemak. Hij vertelt dat 1: er nooit andere soorten haaien bij walvishaaien zwemmen en 2: walvishaaien hebben zo'n kleine slokdarm dat ik er niet eens in pas. Vieuw! Er valt een last van me af. Daarintegen vertelt hij wel dat we naar zijn bek moeten zwemmen om op die manier met hem mee te kunnen zwemmen. Dat is lekker, denk ik nog, straks zuigt hij me naar binnen! Gelukkig valt het allemaal wel mee. Met 9 mensen zitten we in een bootje en er gaan nog een stuk of 20 andere bootjes met mensen mee. Na een tijdje gevaren te hebben, is het zoeken naar de walvishaaien. Plots begint de bestuurder hard in het Spaans te praten en racet weg. Met een helikopter (doen ze normaal nooit en heb geen idee waarom nu wel) hebben ze niet 1, niet 5, maar wel 200 walvishaaien gevonden. Zodra iedereen het water in gaat, is er niets meer van mijn zenuwen te merken. Het enige wat ik nog wil is het water in. Overal waar ik kijk, zie ik deze enorme dieren. De walvishaaien die wij zien, zijn tussen de 7 en 10 meter. Ze zijn lang en dun en hun bek is breed en groot. Wat een bijzondere ervaring is dit! Na 2 uur varen we naar een tropisch eilandje. Het water is nog mooier dan in Playa del Carmen. Het lijkt wel of we een in zwembad staan zo helder. Als we 's avonds thuiskomen, kan ik nog steeds niet geloven dat we met zoveel walvishaaien in open water hebben gezwommen. Het is zo onwerkelijk. 

De volgende dagen genieten we weer van het strand. In de avonden gaan we heerlijk uiteten, drinken een cocktailtje of corona, snacken nachos en churros en lopen door de sfeervolle straatjes. De dagen vliegen voorbij. De laatste dag gaan we naar Chichen Itza (maya tempel) en gaan we zwemmen in een cenote (ondergrondse grot). De reis er naartoe is 2,5 uur. Met een bus rijden we door een heel ander deel van Mexico, een deel dat veel armer is. Er staan hele kleine huisjes zonder ramen of klein hutjes waar wij nog niet eens in zouden willen kamperen. Op een vuilnisbelt ligt een man te slapen en mensen met vieze kleding aan fietsen door de armoedige buurt. Het contrast tussen arm en rijk is duidelijk te zien.

Aangekomen bij Chichen Itza laten we eerst de datum dat ik en Aaron "verkering" kregen in het Maya vertalen. Leuk als aandenken aan Mexico. Vervolgens lopen we richting de tempels. Wat we niet wisten is dat we niet alleen de tempel te zien krijgen, maar een heel dorp! De reisgids geeft heel veel informatie over de Maya's, echt interessant. Zo interessant dat ik er eigenlijk nog veel meer over wil weten wanneer ik weer in Nederland ben. Het is zo apart wat we allemaal te weten komen. In de middag gaan we naar een ondergrondse cenote. Deze gebruikte de maya's vroeger om mensenoffers te brengen voor de regengod chaac. We mogen er in zwemmen. Het water voelt ijskoud, maar is zeker de moeite waard. Op de terugweg stoppen we in een dorpje en bezichtigen we nog een kerk. Als we terug zijn in hotel pikken we de laatste zonnestraaltjes nog mee, eten we wat en pakken we onze koffers. De vakantie zit er weer op. Een vakantie die ik niet snel zal vergeten. Ik kan begrijpen dat mensen hier voor hun huwelijksreis heen gaan!" 

De volgende reis wordt Indonesië. Ik ben benieuwd wat ons hier te wachten staat...

Lots of Love S.